Van Drenthe naar Overijssel.

7e etappe Sleen – Coevorden 23 km 
De wijze man van gisteren had ons al gewaarschuwd voor de saaie etappe vandaag, wij vonden het best meevallen. Wel lange wegen maar toch vanalles te zien onderweg. Vooral weer de zwermen ganzen en vogels in de weilanden. Diverse vaarten met draaibruggetjes. Verrassend was de camping met zelfbedieningskoffie waar we dankbaar gebruik van maakten. Een dorpshuis in Dalerveen wat speciaal voor de oudjes, en wij, openging. 
Voor mij was het hoogtepunt het Stieltjeskanaal in het echt te zien, als je die vroeger op de topokaart goed aan kon wijzen was je wel heel goed.  
Coevorden is een vriendelijk oud garnizoen stadje met een paar mooie oude pandjes. De dikke witte rookpluim die we halverwege de ochtend al in de verre verte zagen blijkt nu vlak bij ons overnachtingsadres te liggen. Nog even uitzoeken wat het is. 

8e etappe Coevorden – Hardenberg 22 km 
Vannacht weer sneeuw gevallen en dat maakt de tocht weer sprookjesachtig. De wegen zijn goed beloopbaar, de paden iets moeilijker maar de witte wereld maakt veel goed. We lopen  onder de poort van Drenthe de provincie uit, Overijssel binnen. We lopen door het Vechtdal, wist niet dat de Vecht hier al liep. Gramsbergen is een klein plaatsje waar we in een authentiek huiskamercafe snert met roggebrood eten. Er zit ook nog een brouwerijtje achter, maar voor een lekker biertje is het nog te vroeg. En te koud.  
Door naar Hardenberg, wat een stadje is met veel  moderne nieuwbouw, een paar mooie fietsbruggen  over de Vecht.  
Het is koopavond en voor €5 eten we in een plaatselijk eetcafé een lekkere maaltijd. De dubbele Grimbergen was bijna even duur  

9e etappe Hardenberg – Ommen 24 km 
Na een bijzondere overnachting weer de wijde wereld in. Het eerste stuk liep lekker langs een natuurgebied. In Rheeze was onze geplande koffiestop gesloten maar we hadden geluk met de camping die erop volgde, gesloten maar toch koffie voor ons. Twee koppels mooie rotganzen gezien. Daarna doken we een grijs bos in, het enige levende wezen die we tegenkwamen was een bosbouwer die zijn omgezaagd bomen stond te meten. Daarna langs en over een sluisje in de Vecht die we nog steeds volgen. Het landschap wordt stilaan wat heuvelachtige, dat klopt lees ik in het boekje, we naderen de Sallandse Heuvelrug. 
Ons tempo ligt op de verharde paden op 5 km per uur gemiddeld. In het bos ook zo’n beetje, alleen als het pad door de graslanden loopt zakt het wat af naar 4,5 km pu. Dat is prima zo, we schieten lekker op. Ook het weer valt heel erg mee, de sneeuw viel meestal op tijden dat we niet buiten waren en van de kou hebben we geen last. Alleen met rusten koelen we snel af maar toch doen we regelmatig even een stop om de rugzak even af te doen. Dan loopt het volgende uur net iets lekkerder. Om half 3 lopen we Ommen binnen waar we even rondneuzen. Leuk stadje Helaas is de winkel/museum met oude historische fietsen dicht. Er staat een mooie bakfiets in. Mijn favoriet. 
Omdat we vanavond zelf kunnen koken even naar de Jumbo boodschappen doen. Even uitrusten aan de plaatselijke koffietafel bij de dametjes die vol belangstelling(of nieuwsgierigheid) vragen waar we slapen. Het is een prachtig appartement waar we heerlijk kokkerellen, tv kijken, wassen schrijven en uitrusten voor de volgende dag. Nog 3 etappes en het eerste boekje is volbracht!