Umbrie
Vrijdag 5 juni Asciano – Tuoro aan het Trasimenomeer. 61 km
Het onooglijke hotelletje van gisteren bleek een prachtige binnenplaats en tuin te hebben met een zwembad hoog bovenin alwaar je een prachtig uitzicht over dorp en omgeving had. Ook werden we vriendelijk verwelkomd door de tuinman die als 81 jarige alles buiten bijhield maar ook vanmorgen weer bij het ontbijt klaarstond. Hij was op en top een sportman en had diverse prijzen en bekers gewonnen. Hij vertelde ook dat de Strada Bianchi elk jaar door de streek kwam, wij opzoeken op Internet en weer wat wijzer geworden. Zo zijn die onverwachte contacten heel leuk.
We fietsen vandaag vroeg weg vanwege de warmte maar het zweet loopt al snel over de rug. We klimmen en dalen en genieten tussendoor van het landschap . We willen door de warmte niet meer hele grote etappes fietsen en vandaag zijn we rond 14 u op de camping. Aan het meer waar we lekker even inspringen en afkoelen.
Hoe ervaren we deze reis? We zijn enthousiast over het fietsen, dat gaat best goed maar is af en toe wel zwaar door de bepakking en de klimmen. We genieten erg van het landschap wat steeds verandert en waar we van alles over lezen in ons boekje. Ook de contacten en belevenissen zijn gaaf en verrassend. Het gedoe van het inpakken is minder leuk, het opzetten van de tent gaat meestal wel vlot. Meteen nadat we een plekje uitgezocht hebben zetten we hem snel op. We zijn elke avond wel moe en slapen meestal rond 21.30- 22.00 u. We hebben een goede nachtrust meestal.
Wat we wel missen is gewoon een dag helemaal niets hoeven. We hebben 2 rustdagen gehad maar dan ga je toch weer een stadje bezichtigen. Dus de rustige middagen deze week zijn erg welkom.we zijn het fietsen nog niet beu maar kijken wel uit naar het eindpunt Rome.
We zijn elke ochtend weer fit om de dagetappe die we gepland hebben te doen, soms kost het wat meer moeite maar het lukt. Ik zal niet uitwijden over zadelpijn en andere ongemakken maar het zout van het zweet in de wondjes is na verloop van tijd geen pretje.Verder geen noemenswaardig blessureleed, ook niet bij de fietsen, tot nu toe 1 lekke band.
Soms zit de een er even doorheen en gaat de ander verder, andersom ook.
Het is genieten van de gewone bevolking , de plaatselijk hangjeugd van 65 +, die vaak s morgensvoor het café zit en vanalles druk te bespreken hebben. Daar kopen we vaak 2 cappuccino en 2 brioche voor 4-5 euro.De bezoeken aan de steden doen we natuurlijk wel maar vaak staat de drukte ons al snel tegen en we kunnen er vaak ook niet
Kortom, we gaan gewoon nog even door tot we op het St Pietersplein staan.
Nog even volhouden ondanks ongemakken en zweetdruppels.
Het blijft leuk om jullie verhalen te lezen. Zet em op het laatste stuk. Groetjes en houdoe!!!!